Καλημέρες!
Για να μπούμε σε mood, παρακάτω το soundtrack:
Σήμερα το μενού έχει:
#WatchOut: Ποιος φυλάει τους φύλακες, το μέσο δεν μειώνει το μήνυμα, εμείς και η “ατομική μας ευθύνη” και άλλα πολλά.
#ReadingLust: Το Section που ειναι (στατιστικά μιλώντας) περισσότερο στα τέτοια σας αλλά θα δικαιωθώ κάποια στιγμή.
#TheMedia: Photo, video, social, οτιδήποτε τσιγκλάει το μάτι. Το δικό μου. Για το δικό σας με ενημερώνετε παρακαλώ!
Κληρώσεις: Δεν φαντάζεστε!
#ReadingLust
Και συνεχίζουμε με ανατροπή ξεκινώντας με το 2ο της λίστας! Λοιπόν:
“About face”, με τις εξελίξεις να τρέχουν σχετικά με το Face Recognition είναι σημαντικό να καταλάβουμε πόσο μεγάλη μπίζνα είναι για το big tech και πόση δουλειά χρειάζεται προκειμένου να ελεγχθούν. Spoiler Alert: είμαστε στο σκοτάδι.
“Why the Covid-19 economy is particularly devastating to millennials, in 14 charts”, ναι καλέ, εμείς. Που νομίζαμε ότι τελείωσε η φάση με την κρίση και τα μνημόνια. Αλλά έχει πλάκα (#notreally) πως τον πίνει περισσότερο μία γενιά όταν οι boomers ετοιμάζονται για ζωάρα. Καλά, σχεδόν αλλά όλοι ξέρουμε ότι για κάποιο λόγο τρέχουμε σε αυτούς για όλα. Ακόμα.
“How to Find a New Job During the Pandemic”, μάλλον απαραίτητα tips όπως πάνε τα πράγματα.
“We Can Beat Covid-19. Just Trust Science and Hold the Line”, με το ρεκόρ κρουσμάτων παγκοσμίως να σημειώνεται την Πέμπτη και λογικά το επόμενο να είναι κοντά, έχει σημασία να θυμόμαστε τα βασικά και οι άνθρωποι του Wired γράφουν ένα από τα πιο ζεστά άρθρα για τις ημέρες που θα ζήσουμε.
Επίσης δείτε Watchmen. Επιτέλους δηλαδή:

#WatchOut
Πάντα απεχθανόμουν την υπεροψία των βιβλίων και κυρίως των φανατικών υπερασπιστών του. Από κοντά νομίζω πάνε και οι φανατικοί θεατρόφιλοι. Βιβλίο και Θέατρο, οι δύο ύψιστες μορφές εκφράσεις της ανθρώπινης αλήθειας και των ανθρώπινων αναζητήσεων, θεμελιωμένες βαθιά στους Αρχαίους και στον Διαφωτισμό, αν και στην Ελλάδα δεν ζήσαμε ποτέ Διαφωτισμό παρά τον πήραμε έτοιμο, μασημένο από τους Ευρωπαίους. Δεν θα αρχισω τα Ραφαηλιδικά κυριακάτικο, μην ανησυχείτε.
Το θέμα μου δεν είναι με το μέσο φυσικά αλλά με τους φανατικούς και την εμμονή ότι οι μεγάλες αλήθειες θα έρθουν από τις αρχαίες τέχνες κι όχι από τις νέες. Κλάιν. Το Watchmen είναι τέχνη και μάλιστα ύψιστη και χαρακτηριστική μορφή ότι η φιλοσοφία και σκέψη δεν βασίζονται στον τρόπο έκφρασης αλλά στην ικανότητα να σκεφτόμαστε. Κι εδώ έρχεται το ζητούμενο των ημερών μας:
Quis custodiet ipsos custodes
Ή όπως το έθεσε το Watchmen “Who watches the Watchmen”. Και μπορεί να είναι πάντα επίκαιρο (από την Πολιτεία του Πλάτωνα μέχρι το Watchmen") αλλά η ιδιαιτερότητα στην εποχή μας είναι ότι δεν έχουμε μόνο το κράτος και την όποια κυβέρνηση (πράγματα που η διάκριση τους είναι όλο και πιο δύσκολη) αλλά έχουμε και μεγάλους επιχειρηματικούς οργανισμούς που η εμπορική τους δραστηριότητα πλέον, σε μεγάλο βαθμό, κινείτε σε χώρους καθαρά δημόσιου ενδιαφέροντος, χώρους που μέχρι τώρα ήταν καθαρά το γήπεδο του κράτους και του δημοσίου.
Παίρνοντας για παράδειγμα το θέμα με τις τεχνολογίες Face Recognition, μπορεί στα πλαίσια των διαδηλώσεων κατά της αστυνομικής βίας οι 3 μεγάλοι που ασχολούνται με τέτοια δεδομένα (IBM, Microsoft, Amazon) να σταμάτησαν να διαθέτουν τις εν λόγω υπηρεσίες τους στην Αμερικάνικη αστυνομία αλλά αυτό είναι απλά μια παύση. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα σε θέματα φυλετικές προκατάληψης, ιδιωτικότητας και χρήσης αυτών των δεδομένων. Δεν έχει αλλάξει όμως τίποτα στην κατανόηση μας ότι κάποιοι κάνουν χρυσές δουλείες με δεδομένα που σε άλλες εποχές θα ήταν αδιανόητο να είναι σε χέρια ιδιωτών. Προφανώς τα δώσαμε εμείς οι ίδιοι με χαρά και προφανώς έγινε μια εποχή που οι εν λόγω εταίρειες ήταν μικρές και η επιρροή τους ελάχιστη. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει πλέον όμως και το βλέπουμε σε διάφορους τομείς αυτές τις μέρες. Μερικά παραδείγματα:
Το tracking για τον Covid19 είναι στα χέρια της Apple και της Google. Ακόμα και το Ηνωμένο Βασίλειο να θέλησε να μην παραδώσει τα δεδομένα στις εταιρείες αλλά τελικά, αυτή την εβδομάδα, υπέκυψε.
Τα δεδομένα των συναλλαγών είναι στα χέρια ιδιωτικών οργανισμών. Πόσο χρήσιμο θα ήταν να καταλάβει ένα κράτος πόση στήριξη χρειάζεται η οικονομία του αν έβλεπε real time πραγματικά δεδομένα της κατανάλωσης ακόμα και ανά τάξη.
Οποιαδήποτε πιθανή επιτυχία ή αποτυχία μιας επιχείρησης στην σημερινή εποχή περνάει από 4 εταιρείες: να πληρώσεις διαφημίσεις σε Google & Facebook, να δώσεις το 30% των εσόδων σου στην Apple (χωρίς παράθυρο για εναλλακτικές εκτός αν είσαι ένα από τα μεγάλα παιδιά). Πρόσφατο παράδειγμα η νέα mail υπηρεσία Hey που η Apple αρνείται να ανεβάσει την εφαρμογή τους στο App Store εκτός αν πάρουν κομμάτι των συνδρομών (περισσότερα εδώ).
Είναι πασιφανές και με εμφατικό τρόπο πλέον ότι πρέπει εμείς ως απλοί πολίτες να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες όχι ως απλά ωραία και ενίοτε χρήσιμα site αλλά ως οργανισμούς που, αν δεν ελεγχθούν, θα αποτελέσουν τους απόλυτους ρυθμιστικούς παράγοντες των επόμενων κοινωνικών συμβολαίων. Και είναι γνωστό ότι η “κάτω γραμμή” δεν είναι και ο καλύτερος οδηγός για νέες, δίκαιες κοινωνικές συμβάσεις.
Θα μου πεις τώρα, πως μπορείς να απαιτήσεις κάτι από την κυβέρνηση σου, την ΕΕ σου και ότι άλλο υποτίθεται λειτουργεί στο όνομα σου όταν δεν ελέγχει και την ίδια κανένας.
Quis custodiet ipsos custodes
#TheMedia
Get a perspective:
Παγκόσμια μέρα μεταναστών χθες:

#Κληρώσεις
Ούτε εγώ φαντάζομαι κάτι!
#TillNextTime
Αν βρήκατε ενδιαφέρον ότι διαβάσατε, στείλτε το στους φίλους σας. Αν το είδατε στο web γραφτείτε στην λίστα για να μην χάνεστε (κουμπί παρακάτω). Αν έχετε όρεξη για κουβέντα, περιμένω τα σχόλια και προτάσεις.
Όλα θα πάνε καλά στο τέλος ;)